Background Image
Previous Page  78 / 112 Next Page
Basic version Information
Show Menu
Previous Page 78 / 112 Next Page
Page Background

Augustus 2017

76

Kg graan/mm water: Hoe vergelyk jou

plaas se effektiwiteit?

I

n die hedendaagse landbou-omgewing

speel die konsep van effektiwiteit ‘n

enorme rol en daar word al hoe meer

verwys na die effektiwiteit van pro-

dusente of produksiestelsels as ‘n maatstaf

van volhoubaarheid.

Hierdie effektiwiteit word aan verskeie

aspekte gemeet, wat in eenvoudige terme

uitgedruk word as die hoeveelheid pro-

duksie per hoeveelheid hulpbron of insette

verbruik, met die uiteindelike doelwit om

meer te produseer met minder.

Volhoubare intensivering beteken dat land-

bou meer sal moet produseer (voedsel,

voer, vesel, brandstof) per grondeenheid

(hektaar) met so min negatiewe effek op

die natuurlike hulpbronne en gemeenskap

as moontlik. Die effektiwiteit kan ook

as ‘n goeie maatstaaf gebruik word om

verskillende aspekte en praktyke met

mekaar op plaasvlak te vergelyk.

Daar is verskeie maniere om die effektiwiteit van produksiestel-

sels te meet. Effektiwiteit word ten beste gemeet in terme van die

mees beperkende faktore, soos water, voedingselemente, arbeid,

grond en kapitaal.

In die lig van klimaatsverandering, mag die vermindering van

kweekhuisgasse en vaslegging van koolstof per kilogram van ‘n

spesifieke uitset, vir voedselsekerheid en landbou, een van die

hoofdoelwitte en geleenthede wees. Stygende insetkoste noodsaak

produsente om die effektiwiteit in die gebruik van insette, soos

kunsmis, te meet.

Unieke Suid-Afrikaanse konteks

Suid-Afrika is oor die algemeen ‘n waterskaars land met ‘n gemid-

delde langtermynreënval van tussen 450 mm en 500 mm per jaar.

Die globale gemiddelde reënval is ongeveer 850 mm tot 900 mm

per jaar. Dit plaas die klem op die belangrikheid van effektiewe

waterverbruik om die langtermynvolhoubaarheid daarvan te ver-

seker. Water speel ‘n kritieke rol in die land se voedselsekerheid.

In Suid-Afrika waar grane soos mielies en koring die hoofstapelvoed-

sel vir ‘n baie groot deel van die plaaslike bevolking is, is die

volhoubare verbouing van hierdie gewasse ook krities. Hier word die

oorgrote meerderheid van graangewasse onder droëlandtoestande

verbou en is die produsente meestal afhanklik van reën vir die

suksesvolle verbouing daarvan.

In hierdie konteks sal water heelwat meer effektief in graan-

produksiestelsels aangewend moet word. Oor die algemeen aanvaar

mense dat droogtes heers as gevolg van lae reënval, maar data

wys dat swak grond- en waterbestuurspraktyke eintlik die oorsaak

van “droogte” in Suider-Afrika is.

Grafiek 1

toon die verdeling van die aantal hektare mielies tus-

sen droëland en besproeiing. Dit is duidelik dat ongeveer 90% van

die mielie-oppervlakte wat aangeplant word droëland is, terwyl

die res onder besproeiing geproduseer word. Dit is daarom van

uiterste belang dat produsente praktyke toepas wat die effektief-

ste gebruik maak van reënwater vir ‘n verskeidenheid van gewasse.

Hoekom moet effektiwiteit gemeet word?

Die bepaling van die effektiwiteit van die waterverbruik is nood-

saaklik vir besproeiings- sowel as vir droëlandprodusente. Be-

sproeiingsprodusente het verskeie faktore wat oorweeg moet word

wanneer daar gewasbeplanning gedoen word.

Elektrisiteit maak ‘n groot deel van die besproeiingsprodusent se

kostes uit en daarom is dit vir dié produsent noodsaaklik om op ‘n

jaar-tot-jaar-basis vas te stel wat sy waterverbruiksdoeltreffend-

heid is en of daar ‘n stygende tendens hierin gesien kan word.

Beter effektiwiteit van die waterverbruik kan faktore soos pomp-

en waterkostes verminder – wat uit ‘n finansiële oogpunt vir die

produsent voordelig sal wees.

Hoe word waterverbruiksdoeltreffendheid

verbeter?

Die basiese beginsel vir die effektiewe gebruik van reënvalwater

vir plantproduksie lê in die optimalisering van elkeen van die

grondwaterbalanskomponente. Dit impliseer die maksimalisering

van die produktiwiteit van die grond-plant-atmosfeerstelsel per

eenheid reënval.

Die grondwaterbalanskomponente is die volgende:

Wateropname deur die plantwortels, oftewel waterverlies deur

transpirasie;

waterafloop/oploop op die grondoppervlak;

diep dreinering uit die grondprofiel, of opwaarts in die

wortelsone; en

OP PLAASVLAK

Volhoubaarheid / Waterverbruiksdoeltreffendheid / Meet

Bestuurspraktyke

LUAN VAN DER WALT,

landbou-ekonoom, Graan SA en

DR HENDRIK SMITH,

bewaringslandboufasiliteerder, Graan SA

Bron: NOK en Graan SA

*Voorlopig

Grafiek 1: Verdeling van mielie-oppervlakte aangeplant tussen droëland en besproeiing.