50 / 112
Oktober 2015
48
FOKUS
Diere
Spesiale
Handelsmerk: Die winkel se handelsmerk (100%)
Verpakkingsdatum (92%)
Klassifikasie: Lam- of skaapvleis (43%)
Bygevoegde geurmiddels (30%)
Handelsmerk: Unieke handelsmerk (32%)
Datum waarteen produk verkoop moet wees (32%)
Sagtheid (22%)
Waarborg van gehalte (22%)
Land van oorsprong (16%)
Vervaldatum (14%)
Gaarmaakvoorstelle (14%)
Byvoegings (14%)
Aanduiding van vetgehalte (11%)
Resep of voorbereidingsinstruksies (11%)
Geurigheid (8%)
Aanduiding of produk verouderd is (8%)
Regulerende omgewing
Die regulerende omgewing raak al meer ingewikkeld. Tans word die
etikettering van vars rooivleis deur drie stelle wetgewing beheer:
Regulasie 146/2010 oor die etikettering en advertering van voed-
selsoorte, wat deur die Departement van Gesondheid toegepas
word.
Regulasie 863 ingevolge die Wet op Landbouprodukstandaarde,
wat deur die Departement van Landbou, Bosbou en Visserye
toegepas word.
Die Verbruikersbeskermingswet wat deur die Departement van
Handel en Nywerheid toegepas word. Dit behels onder meer dat
die verbruiker geregtig is op inligting oor ‘n spesifieke produk in
eenvoudige en verstaanbare taal. Die verbruiker is ook geregtig
op eerlike etikettering en bemarking en moet duidelik gewaarsku
word teen bestanddele wat allergieë kan veroorsaak.
Soos vroeër in die artikel genoem, fokus Suid-Afrikaanse verbruikers
veral op veiligheid, voorkoms, prys en eetkwaliteit as hulle rooivleis
koop. Die belangrikheid van prys is gewoonlik groter soos inkom-
ste daal.
Verder is dit belangrik om in ag te neem dat “eetkwaliteit” ‘n baie
omvattende term is wat aspekte soos smaak, aroma en die sagtheid
van die vleis insluit. Moontlik as gevolg van gebrekkige kennis van
die rooivleisklassifikasiestelsel speel klassifikasie-inligting nie op
hierdie stadium ‘n groot rol in verbruikers se besluitneming nie.
Dit is van kritieke belang dat verkopers van rooivleis, etiket-
inligting verskaf wat betroubaar is en ook die behoeftes van die ver-
bruiker aanspreek.
Hoe beskryf verbruikers rooivleis
“
Dit is van kritieke belang dat
verkopers van rooivleis etiket-
inligting verskaf wat betroubaar
is en ook die behoeftes van die
verbruiker aanspreek.
“
Vir die lae- en middel-inkomstegroep is die prys van beide bees- en
skaapvleis baie belangrik, terwyl die middel- en hoë-inkomstegroep
meer fokus op die vervaldatum van bees- en skaapvleis.
Die ondersoek na vleisveiligheid het getoon dat dit nie ‘n prominente
spontane bekommernis onder rooivleisverbruikers is nie, hoewel dit
‘n groot rol in die verbruiker se aankoopoorwegings speel. ‘n Sterk
verbintenis is gevind tussen rooivleiskwaliteit en rooivleisveiligheid.
Rooivleiskwaliteit word vereenselwig met kleur, varsheid, lae vet-
inhoud, reuk, of die vleis skoon is, gradering, sagtheid, voorkoms,
die tipe snit en smaak. Rooivleisveiligheid word vereenselwig met
faktore soos varsheid, kleur, gesondheid van vleis, reuk, gradering,
dat dit mense nie siek maak nie, algemene kwaliteit, verpakking, die
geloofwaardigheid van die handelaar en voorkoms van die produk.
Rooivleisklassifikasiestelsel
In die ondersoek met betrekking tot die rooivleisklassifikasiestel-
sel was dit duidelik dat die verbruikers in die lae-inkomstegroepe ‘n
baie beperkte begrip van vleisklassifisering het en bitter min aandag
daaraan gee. Die middel- en hoë-inkomsteklasverbruikers het ook ‘n
beperkte begrip van die klassifikasiestelsel. Minder as die helfte van
dié verbruikers ondersoek hulle vleis vir die klassifikasiemerk.
Die middel-inkomstegroep assosieer die rooivleisklassifikasiestelsel
met die volgende:
Dit is ‘n aanduiding van die gehaltestandaard
Dit is ‘n aanduiding van die beste kwaliteit
Graad A is die beste kwaliteit
Eerste graad is die beste kwaliteit
Hoër grade is duurder
Klassifikasie word aangedui deur die vleisgradestempel
Die hoë-inkomstegroep assosieer die rooivleisklassifikasiestelsel
met die volgende:
Dit het iets te doen met die vet wat aan die vleis voorkom
Gradering word in verskillende kleure gedoen
Dit het iets met die dier se ouderdom te doen
Produksertifikasie
Daar is A- en B-grade
Daar is ‘n groen of ‘n pers stempel
Eerste grade is die beste
A - AB verwys na die dier se ouderdom
0 - 6 verwys na vetklassifikasie
Dit is gebaseer op vetinhoud en kwaliteit
Hoër grade is duurder
Daar is ‘n stempel op die vleis
In die etikette wat deur vleishandelaars op die produk aangebring
word, word daar baie min aandag aan klassifikasie gegee.
Etikettering
In die ondersoek na die etikettering van vars rooivleis is daar gevind
dat die grootste gedeelte van rooivleis wat by die betrokke hande-
laars wat aan die ondersoek deelgeneem het van die hand gesit
word, “generies” bemark word. Die prys, spesifieke snit en datum
van verpakking, is oor die algemeen al wat op die etikette aangebring
word.
By die handelaars wat aan die studie deelgeneem het, het die vol-
gende inligting op die etikette verskyn:
Produk se prys (prys per kg, prys per pakkie, gewig van produk)
(100%)