Background Image
Previous Page  90 / 92 Next Page
Basic version Information
Show Menu
Previous Page 90 / 92 Next Page
Page Background

88

Beste Grootneef

o

u Neef, ek sit die anderdag in NAMPO se biertuin en

luister hoe die manne by die tafel langs my visvang-

stories uitruil. Die een storie wat oral opduik, maak nie

saak in watter biertuin jy sit nie, is oor Vaaldam se groot

babers. “Nee,” sê die een ou, “duikers wat die wal in die

Vaaldam moes regmaak, het bang geword vir die babers

daar onder op die bodem. So groot soos haaie! Hulle moes toe

omdraai terug boot toe...”

So verskuif die toneel na die Zambezi se tiere. Die tweede ou laat

loop toe met die storie van die groot tiervis wat in die Kariba gevang

is. Dié het so woes aan die lyn gespook, dat die ou besluit het om

die vis saam te vat huis toe. Daar gekom, is die vis in die bad mak

gemaak. Die vis en die hengelaar raak toe so geheg aan mekaar, dat

die ou sy vis elke dag so ‘n rukkie uit die water haal, om bietjie te

gesels en om die huis en die werf vir die vis te wys.

Ná ‘n maand of wat kon die vis toe heeltemal sonder water klaar-

kom en was tiervis se kind teen daardie tyd heel danig met die hon-

de op die werf. Die vis het naderhand leer blaf ook en het saans

sommer voor die kaggel lê en slaap. As die bakkie van die dorp af

kom, was die vis tussen die bondel honde, al om die bakkie, om vir

die baas te sê welkom tuis. Die moeilikheid het egter gekom met die

eerste groot reën, toe die vis versuip het...

“Ja,” se die derde ou, “dis nog niks – die

piranhas in die Amasone is so kwaai, die

ander dag het ‘n ou op ‘n kanoe sy hand in

die water gedruk om af te koel. Hy hoor toe

net krrr, en toe hy sy arm oplig, was net sy

vingerbene oor, al die vleis afgeëet!”

So het die biertuinwyshede heen en weer

gedryf – harmonie en gemoedelike samesyn.

Want dit was NAMPO en vir ‘n dag lank was

dit ‘n oorgawe aan totale verwondering aan

die groot trekkers en stropers. Vir ma los jy

met die inkomslag, sodat sy haar eie koers

vat – solank julle mekaar net weer vieruur

by die hek kry.

Op ‘n manier is NAMPO vir die land se boere

‘n pelgrimstog. Ver om te ry, groot verkeer

met ‘n eie “North Gate” en “South Gate”,

maar lekker man, lekker.

Die stukkie kommer wat die sagste sosatie

egter nie kon wegneem nie, is die halwe

oes op die land en die man van die bank se

strammigheid oor planttyd in Desember.

En die grond. Want dit lyk of die owerstes

in die goewerment elke week ‘n ander

grondplafon uitdink.

Buurman sê dat indien die staat al die geld wat op vliegtuie en

duikbote gemors is, in grond belê het, was daar al lankal harmonie

en vrede in onse land soos geen biertuin kan bring nie.

Kyk maar elke week se geelbladsye. Weekliks is daar hope plase in

elke distrik in die mark. Die goewerment kan elke week top plase

koop en toevertrou aan nuwe boere. Ons klomp ou manne sal

help met raad en daad om enige nuwe span touwys te maak. Dit

gebeur oral dat buurmanne mekaar help. Dit was deur al die eeue so,

‘n pes of ‘n plaag word nie deur ‘n draad gekeer nie. Dis tog in jou

belang ook dat buurman ‘n sukses maak.

Ou Neef, ‘n wiel sal altyd rond bly. Dis tog nie nodig vir die goewer-

ment om te kyk of ‘n vierkantige wiel gladder sal werk as ‘n ronde

een nie. Eintlik kan ons die goewerment so goed laat lyk met grond-

sake, want die plase is daar en so ook die welwillendheid om die

nuwe manne te wys wat, waar en hoe.

Maar dan moet die goewerment mét ons praat en nie ván ons nie.

Groete op die Oosgrens!

Kleinneef

E-POSSE

aan Groot neef

Samesyn in ‘n biertuin

Lesers is welkom om ‘n e-pos aan Kleinneef te stuur by

kleinneef@graingrowers.co.za

.

Julie 2015