Previous Page  27 / 48 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 27 / 48 Next Page
Page Background

GEHALTEVERSEKERING

in die

produksie van landboumiddels

G

raanprodusente spandeer amper 10% van hulle produk-

siekoste aan landboumiddels, oftewel, plaagdoders en

aan verwante produkte soos benatters, kleefmiddels en

buffers. Enige van die insette soos saad, kunsmis en land-

boumiddels is baie belangrik vir produsente omdat goeie gehalte

insette saam met geskikte weersomstandighede ’n winsgewende

oes vir die produsent verseker.

Daar bestaan ’n mate van wantroue onder produsente oor die gehalte

van landboumiddels. Dit word dikwels aangevuur deur gerugte van

lae effektiwiteit of selfs gewasskade.

CropLife Suid-Afrika, wat die bedryfsvereniging vir die plant-

beskermingsbedryf is, wil produsente die versekering gee dat

daar min rede is om enigsins die gehalte van landboumiddels te

bevraagteken.

Die stelling word egter slegs gekwalifiseer met die voorbehoud dat

landboumiddels wel geregistreer is en aan al die vereistes voldoen.

Ongeregistreerde landboumiddels is uiters riskant omdat daar geen

waarborg is dat dit aan die vereistes voldoen nie.

Vereistes in terme van Wet Nr. 36 van 1947

DieWet opMisstowwe, Veevoedsel, Landboumiddels en Veemiddels,

1947 (Wet Nr. 36 van 1947) vereis dat alle landboumiddels, of dan

plaagdoders, geregistreer moet wees. Dit vereis bowendien dat

die middels in goedgekeurde, skoon houers wat nie mors as die

middel oorgegiet word nie, verpak moet wees, dat die houer met

’n goedgekeurde etiket toegerus is, dat die middel se samestelling

en fisiese eienskappe voldoen aan die vereistes soos by registrasie

ingedien en dat die middels se effektiwiteit ooreenstem met dít wat

vir die aansoek om registrasie aangebied is.

Hierdie vereistes is almal onder Artikel 7 (1) van die Wet vervat,

maar die vereistes word verder ondersteun deur die feit dat die

Registrateur van die Wet enige ander voorwaardes mag stel voordat

’n aansoek om registrasie ingedien word.

Dit alles spreek tot die oorspronklike rede waarom Wet Nr. 36 van

1947 geformuleer is, naamlik om te verseker dat die plaagdoders wat

vervaardig en verskaf word, die nodige effektiwiteit sal hê om plae,

plantsiektes en onkruide te beheer.

Die ontwikkeling van ‘n landboumiddel

Wanneer ’n maatskappy ’n landboumiddel ontwikkel, is daar ’n

baie breë spektrum van vereisde navorsing wat benodig is vir die

samestelling van die dossier wat vir aansoek om registrasie ingedien

moet word.

Die eerste daarvan is om ’n bron van die aktiewe bestanddeel te

vind, daardie bron se analise van die aktiewe bestanddeel vir vyf

lotte te bekom en seker te maak die standaard van die aktiewe

bestanddeel aanvaarbaar is.

Indien daar enige onsuiwerhede of kontaminante in die aktiewe

bestanddeel is, moet dit in die analitiese verslag verklaar word. Só ’n

bron word dan ook deur die Registrateur goedgekeur en aangeteken

as die enigste verskaffer van die aktiewe bestanddeel wat die

maatskappy mag gebruik.

Dan moet die aktiewe bestanddeel in ’n geskikte samestelling met

ander koformulante geformuleer word. Die formulasie-aanleg moet

ook deur die Registrateur goedgekeur word. Koformulante is items

soos die oplosmiddels, benatters, stabiliseerders, kleurstowwe,

emulgeermiddels en kleefmiddels. Slegs bepaalde middels word

goedgekeur en stowwe soos byvoorbeeld diazo-pigmente is reeds

lankal verban.

’n Raklewe word bepaal deurdat die maatskappy die geformuleerde

landboumiddel aan versnelde raklewe-toetse blootstel waarna alle

fisiese en chemiese eienskappe geëvalueer word. As die middel al

die toetse slaag, word ’n twee jaar-raklewe ingevolge die regulasies

toegestaan, maar indien die middel nie die toetse oorleef nie, word

’n korter raklewe toegeken.

Veldproewe moet gedoen word oor ten minste twee groeiseisoene

en in ’n minimum van twee verskillende klimatologiese streke om te

bewys dat die middel ten minste 80% beheer van die pes, siekte of

onkruid behaal.

Daar word ook residuproewe gedoen met die korrekte dosis, sowel

as twee maal die dosis, om te bepaal wat die aanvaarbare residue

sal wees ná die oesinterval, met ander woorde, hoe lank die

produsent ná laaste aanwending moet wag om te verseker dat

residue onder die aanvaarbare residuvlakke sal wees.

’n Baie belangrike vereiste is om te bewys dat as die landboumiddel

met die regte toedieningsapparaat en korrekte dosis aangewend is,

geen gewasskade aangerig word nie.

Al hierdie vereistes is daarop gemik om te verseker dat die beoogde

middel volgens spesifikasie presteer.

25

January 2019

OP PLAASVLAK

Geïntegreerde plaagbeheer

Registrasie / Gehaltebeheertoetse / Gewasskade

DR GERHARD H VERDOORN,

CropLife Suid-Afrika

Ongeregistreerde

landboumiddels is

uiters riskant omdat

daar geen waarborg

is dat dit aan

die vereistes

voldoen nie.