Background Image
Previous Page  82 / 84 Next Page
Basic version Information
Show Menu
Previous Page 82 / 84 Next Page
Page Background

80

Beste Grootneef

l

angenhoven het baie spitsvondighede kwytgeraak. Een

daarvan was “Een man met ‘n goeie plan, is ‘n meerderheid”.

Só was dit ook die aand met die Jeugkommissie. Die debat

was genadiglik nie oor Belhar nie, maar wat vanjaar se

uitstappie vir die jeug sou behels. Buurman kom toe met die

blink plan dat die plaaskinders dorp toe gevat moet word

en dat Gold Reef City net dié plek is. Neef Piet wou nog weet of

dit naby Stilfontein is, toe die bod toegeslaan en die voorstel

eenparig aanvaar is. Geen punt van orde kon die voorstel daardie

aand keer nie!

Nou ja, so is ons vort na Sodom en Gomorra in die skool se bus.

Die Jeugkommissie voor langs die drywer ingepak en die matrieks

op die agterbanke. Een belhamel het iets van “prakties in die beloof-

de land“ gemompel op pad die buspaadjie af.

Ou Neef, die moeilikheid het eintlik begin toe ‘n aangename jong-

man beleefd gevra het dat alle bewegende dele in die plastiekbak-

kie gepak moes word. In my geval was dit ‘n bril, valstande en ‘n

pakkie

x-tra strong

, wat netjies in ontvangs geneem is.

‘n Tweede voorbode was toe ‘n ander jongman ons aan die sitplek

kom vasknoop het met so opgestopte belt wat oor jou maag en

skouers pas. Vir party van die lede van die kommissie, moes ‘n

knip of twee verstel word, om borskas en hangkas in te sluit. Die

laaste onheilsgeluid voordat ons die lug in is, was ‘n langsame

geklik van ratte. Met die afkykslag kon ek twee sulke diep vore in

die sementblad sien, soos die manne en manninne voor my,

tevergeefs op daardie stadium, probeer briek trap het.

En toe vat die Anakonda ons tot verby Saturnus. Die kinders

het vooraf belowe dat dit ‘n lekker pretrit sou wees en dat ons

Jo’burg mooi uit die lug sou sien...Ek sê jou Neef, niks aan dié ding

was beleefd nie. Maagspiere, kuite en blesse was in ‘n stryd

van

epiese

proporsies,

soos

die

ding ons die lug in geslinger het. Gat

oor kop man! Nie een keer nie, maar

aanhoudend en meedoënloos. Al van

Jo’burg wat ek in ‘n laaste oomblik voor

stilgebed sien verbyflits het, was die

traffic

jam

op die N1. As die jongman ons nie so

mooi vasgemaak het nie, het ons nou nog

getrek – soos Rhodes die hinterland in.

Met die insleep van die Anakonda terug

in die stasie, het al die ouderlinge en

katkisante geskreeu – party vir nog, maar

die meeste om af te klim. Een lid van die

Jeugkommissie se kontaklense het geskuif

– kompleet met dubbelvisie vir die res van

die dag. ‘n Ander ou se heup het weer in

die potjie ingeglip, al die operasiereëlings

kon gekanselleer word. Soos wat die

manne weer met hulle eie brille en pille versoen is, het ‘n gees van

broederskap en eensgesindheid geheers soos ek nog nooit beleef

het nie. Dit nou synde dat almal langslewend was! Daardie dag is in

die anale opgeteken, as die dag wat kategeet en katkisant, skouer

aan skouer, als wat voorgekom het, bloots gery het.

Met die uitloopslag terug skoolbus toe, wonder ek toe by myself,

wié van die menigte dorpenaars om ons weet van die mallemeulerit

van graanprodusente die afgelope seisoen. Van ‘n “hoog” met mooi

reën tydens planttyd, tot die absolute “laag” van hittegolftoestande

in die midsomer.

Ek dink toe aan die ou gediggie van Uys Krige oor die

Visserman

wat lees:

“Ken jy die see, Meneer, ken jy die see?

Hy wat met groen jaloerse oë na ons gluur,

Ons wat net één ou misstappie moet gee

En hy kom tromp-op op ons afgestuur!

Dan sê jy nog, Meneer, die vis is duur.”

Ná ‘n woeste produksieseisoen wat met soveel belofte begin het

en in sommige gebiede met ‘n verskroeide aarde geëindig het, kon

die digter dalk ook ‘n ode aan die

Vrystaters

opgedra het. Iets soos:

“Ken jy die Vrystaatvlaktes, ken jy dit Meneer?

Met mielies en sonneblom, geil voor jou geleë,

Wat met 'n enkele hittegloed en storm van stof en sand,

Alles voor jou weg kan vee!

Dan sê jy nog, Meneer, die meel is duur.”

Hopelik verstaan ons mense in die dorpe met verloop van tyd so

ietsie van die “Anakonda“ wat elke seisoen gery moet word. Die

verskil is, met boerdery gord niemand jou vas nie.

Groete op die Oosgrens en lekker stroop.

Kleinneef

E-POSSE

aan Groot neef

Die Anakonda

Lesers is welkom om ‘n e-pos aan Kleinneef te stuur by

kleinneef@graingrowers.co.za

.

Junie 2015