SA Graan April 2016

82 / 84

80
Beste Grootneef
buurman kom leun anderdag oor die heining. Hy vertel toe
van die groot blits en hoe dit sy lewe verander het.
Hy sê dit was so half drie die Sondagmiddag. Alles was
stil en rustig soos dit op ‘n plaaswerf hoort. Met ‘n weer
wat veraf gedreun het, vloerplanke wat liggies kraak en
‘n Sondag-soelheid wat middagslapie koning maak. Die volgende
oomblik was daar ‘n lig en ‘n blits en ‘n donderslag wat Buurman
skoon in ‘n ander bloedgroep ingeskok het.
Buurman vertel dat die weerlig by die venster se bo-lug in is, oor
die vloer soos ‘n geelslang geloop het en toe deur die spieëlkas
teruggekaats tot onder die kooi – die pot se erd af. “Pieng...,” beduie
Buurman met arms alkant toe.
Buurman vertel verder dat die donderslag hom soos ‘n prop uit ‘n
warm bottel “sjempyn” van die bulsak geskiet het, amper tot bo teen
die dak. Dit was op pad terug aarde toe, dat sy lewe in slow mo voor
sy oë afgespeel het.
Die groot skrik ná die donderslag het soos ‘n brander oor die
werf gerol. Die koeie se melk was ‘n week lank suur en die hoen-
ders het vierkantige eiers gelê. Die honde wou vir dae nie onder
die eetkamertafel uit nie. Hy moes hulle met ‘n streep biltong na
buite lok!
Buurman sê hy het besluit om sy lewe drasties
te verander ná die noue ontkoming. Hy vat nou
net naweke en saans ‘n knertsie. Soos hy ná
die tyd vir mevrou Dominee in die bad gesê het,
die wêreld is boos...niks is vanselfsprekend nie.
Nie eers ‘n middagslapie nie.
Ou Neef, die groot donderslag op Buurman se
werf is vergete, maar geraasbesoedeling is weer
met ons. Of jy nou draadloos luister of Dallas se
heruitsending probeer kyk, in al die advertensies
bodder die politieke partye. Al wat kader is,
maak beloftes wat hul nie kan nakom nie. Maar
as die honourable members eers in die sagte
stoele van die praathuise wegsak, vergeet hul
algar hoekom hul eintlik daar is...en reël terstond
vir ‘n beter lewe vir hulself.
Deursigtigheid en al daai strooi is vir diesulkes
wat dit nie in die verkiesing gemaak het nie en
nou buite staan en raas. Die paaie vol gate en
die pompe wat nie pomp nie is gou vergete in
‘n land van eindelose ritsery, met belastingbetaalde hoenderboud-
jies en frikkadelle by elke noenmaal.
Ou Neef, so nou en dan is ‘n donderslag op ‘n Sondagmiddag nodig
om ‘n sussende gewete te laat wip. Net om weer te weeg wat nou
eintlik saak maak. Die donderslag van die jaar was nie die een op
Buurman se werf nie, maar die koue realiteit dat geld nie aan bome
groei nie en mieliemeel nie vanself op ‘n winkelrak klim nie.
Mielies moet pit-vir-pit deur regte boere geplant word. En as daar
met genade van Bo en genoeg reën geoes word, moet mielies trok-
vir-trok tot in die stede aangery word om gemaal te word. Dan eers
kan daardie pakkie mieliemeel op die winkelrak geplaas word. Dis
nie so maklik soos dit lyk om kos oor die diep water te laat kom nie.
Hopelik sal die nuut-verkose lede van die goewerment in die jaar
wat kom, graanprodusente soos ‘n edel kultivar hanteer, met re-
spek vir die deursettingsvermoë en kundigheid om goedkoop kos
in Afrika te produseer.
Want ‘n oes op die land praat harder as ydele politieke beloftes.
Groete op die Oosgrens!
Kleinneef
E-POSSE
aan Groot neef
Die donderslag
Lesers is welkom om ‘n e-pos aan Kleinneef te stuur by .
April 2016