98 / 108
Landbouer, maar ook skepper en rymelaar
D
ie fier en regop oom wat ons buite die voorstoep van
hul dorpshuis op Bethlehem ontvang, lyk alles behalwe
sy 90 jaar. Sy gedagtes is georden en sy onthou is nog
skerp. Ons gesels oor ‘n stomende koppie koffie oor sy
boerderyloopbaan van meer as 60 jaar én oor sy passie vir skryf
en dig.
Toe oom Dietz Meiring (90) en sy vrou Kokkie se seun, Pieter,
teen laat hoërskool aandui dat hy eendag wil boer, het oom Dietz
die gedig,
Wil jy boer my seun?
, vir Pieter geskryf. Na 35 jaar hang
die oorspronklike gedig in Pieter se studeerkamer op Nonnashoek
– waar hy reeds die afgelope 22 jaar boer.
“Oom Dietz was nog altyd lief vir skryf: Altyd ‘n rympie of ‘n ding.
Hy het gereeld vir my briefies gelos as hy lande toe is,” vertel tannie
Kokkie. Hy is geen digter nie; eerder ‘n rymelaar, voeg oom Dietz
vinnig by. Meer as twee bundels vol gedigte, limerieke en kwink-
slae wat hy tydens ons besoek deel, getuig van sy toewyding om
emosie, ervaring en gevatte humor in woorde vas te lê.
Buiten ‘n suksesvolle boerdery wat hulle bedryf het, het sy
kreatiwiteit ook oor die jare uiting gevind in houtwerk, klipwerk
en tuinuitleg.
Hy is gebore en getoë op Nonnashoek en wou eintlik ‘n landmeter
word, want hy was goed in wiskunde. Op versoek van een van
sy broers, het hy hom as jongman by sy pa in die boerdery op
Nonnashoek aangesluit. “As jy suksesvol met iets is, sal jy lief
raak daarvoor,” vertel hy.
Die Meirings het hoofsaaklik saadmielies geproduseer, aartappels
geplant en met Bonsmaras geboer. Oom Dietz skryf sy boerdery-
sukses toe aan die feit dat hy en tannie Kokkie saam geboer het.
“Sy is ‘n uitstaande kontroleerder,” vertel hy oor die nooientjie wat
hy destyds op die atletiekveld op Bethlehem raakgesien het en al
vir 57 jaar mee getroud is. “Ons ken mekaar se tekortkominge en
sterk punte,” vertel hy met ‘n glinster in die oog. Hul seun, Pieter en
drie dogters is uit die huwelik gebore.
As hy die gedig – wat vantevore wyd in die landboumedia gepu-
bliseer is – vandag moes skryf, wat sou hy verander het? “Ek sou
niks bysit of weglaat nie, want elke deel is steeds relevant. Dit sal
nie oor 20 jaar meer so wees nie, want gewone produsente verdwyn
heeltemal van die toneel. Megaprodusente stel ‘n spesialis aan
vir elke afdeling en hyself is dan net die oorhoofse bestuurder,”
reken oom Dietz.
Watter eienskap van landbouer wees wil hy uitlig? “Die belangrik-
ste ding is geloof – jy moet dit kan vat as jy teëspoed optel. En
om lewenslank ‘n student te wees, om op hoogte te bly van nuwe
ontwikkelings en om gewillig te wees om te leer van mense wat
meer as jy weet.”
Is daar iets op sy emmerskoplys wat hy nog wil bereik? Nee, sê hy,
hy het sy lewe vol geleef en alles gedoen waaroor hy gedroom het.
Oom Dietz sê ons is almal op ‘n trein wat een of ander tyd deur
die donker tonnel van die dood moet gaan – niemand weet egter
hoe ver jou trein van die berg af is nie, maar hy is nie bang vir
die berg nie.
JOHAN SMIT,
besturende redakteur,
SA Graan/Grain
1: Rym en skryf is iets wat nog altyd
spontaan vir oom Dietz Meiring
gekom het.
2: Oom Dietz en tannie Kokkie voor hul
huis op Bethlehem.
1
2
AKTUEEL
Julie 2017
96
Inspirasie