SA Grain July 2017

106 / 108

104
Beste Grootneefonlangs breek ek ‘n broodjie met ‘n buurman wat ‘n
volle kwarteeu aan sy boerdery gewy het en nou besluit
het om klaar te maak en aan te beweeg.
So met die uitruil van stories oor wie, wat en waar,
raak dit vir ‘n oomblik stil oor ‘n glasie wyn – soos dit
maar gaan as twee goeie vriende op hul lekkerste kuier. Ek vra
hom toe wat hy van sy boerdery sal onthou. Sy antwoord was: “Dat
dit so gou verbygegaan het.”
Ou Neef, dit was ‘n antwoord oor tyd wat die kaf van die koring
geskei het. Want in die drukgang van oorlewing op ‘n plaas, kan
die waardering dat elke dag eintlik ‘n toegif van genadegawes is,
oor tyd vervaag. Buurman se besluit om ‘n plaashek finaal te sluit,
laat ‘n mens die wêreld effe anders sien, met ‘n nuwe bewustheid
van dit wat kosbaar is.
Ou Neef, trek daardie vars oggendlug díép in jou borskas in. Kyk
en lúíster na die voëls se gesang wanneer die dag breek. Verwon-
der jou aan die Skerpioen wat hom in die wintermaande in die
hemelruim tuismaak. Lúíster na die windpomp se kraak in die
aandwind. Hóór die gerinkel van breekgoed
soos jou ander helfte aandete begin regsit.
Rúík daardie winterbredie met beesvleis en
naeltjies wanneer jy die kombuis instap. ‘n
Mens doen dinge anders wanneer die besef
insink dat niks vir altyd is nie.
En los die TV vir een aand af. Want Trump
se tweets gáán die wêreld verwar. Iemand
gáán ‘n pad met brandende bande versper.
Die mielieprys gáán halsstarrig laag bly. Die
politici sál in die Praathuis redekawel of die
staat gekaap is of nie.
Maar waardeer die plaas se vrede vanaand.
Môre sal weer sorg vir sy eie kwaad.
Ou Neef, geniet die skadu van die boom
waaronder jy sit, want jy weet nie of ‘n storm
dit vannag omwaai nie. Geniet ‘n vriend se
handdruk, want jy weet nie of jy hom weer
volgende jaar by NAMPO sien nie. Want as die
sand deur die uurglas se nekkie geval het, is
die oomblik verby.
Afskeid begin eintlik reeds met geboorte.
Want dan begin jou tydsrekening uitloop. As
jy sterk is dalk ‘n 70, as jy baie sterk is, dalk
‘n 80 kalenderjare op die kerfstok. Moet nooit
ongeërgd met geleende tyd werk nie. Jy kan dit nie soos lugtyd
optop nie.
Soms vang ‘n herinnering jou onverhoeds. Losgewoel in die ge-
moed met die “Oukraalliedjie” van Groep 2, die geur van vars be-
skuit of ‘n dak wat in die laat nag kraak, net soos destyds op
Liefdefontein. Jy, nou ‘n duisend myle daarvan weg, onthou skielik
hoe dit was, jonk en onervare oor die lewe wat voorlê.
Afskeid en herinnering loop soos vinkel en koljander, die een lyk
soos die ander. Vir bakens van herinnering dra 'n mens gedurig
goed aan om ‘n afskeid te herdenk. Soos ‘n klippie uit Praag, ‘n stom-
pie van Waenhuiskrans of ‘n spekboompie van Willowmore. Net om
te onthou dat jy dáár was en ‘n oomblik se vreugde op ‘n vreemde
plek ervaar het.
Daarom dan seker dat Buurman met die laaste sluit van die plaas
se hek, ‘n kênfruit-bottel vol plaasgrond saamgeneem het, om in
sy nuwe huisie op die kaggelrak te staan.
Groete op die Oosgrens!
Kleinneef
E-POSSE
aan Groot neef
Om afskeid te neem
Lesers is welkom om ‘n e-pos aan Kleinneef te stuur by .
Julie 2017