4
‘n
Studiegroep het my onlangs gevra om ‘n praatjie
by hul vergadering te lewer. Hul tema was “Land
bou 2050”. Die onderwerp waaroor ek moes praat,
het die belangrikheid van verhoudings en waardes
tydens onderhandelings aangespreek.
Dit is nie ‘n gewone aanbieding met ‘n paar grafieke en projeksies
nie. Hierdie manne is beslis besig om diep oor die toekoms na te
dink. Ek het die week voor die aanbieding tyd in Botswana deur ge
bring. In dié tyd het ek die oorlewing van die natuur bestudeer om
vir die manne ten minste iets waardevols saam te stel.
Wat my opgeval het, was hoe die plante en diere by hul omge
wing aanpas om te oorleef – en selfs te vermenigvuldig. Ek kon nie
komitees van plante en diere kry wat ure sit en besin oor hoe om
die omgewing te verander nie. Plante en diere vind maniere om te
oorleef – en selfs vooruit te gaan – deur meer kundig te word om by
hul omgewing aan te pas – waaraan hulle buitendien niks kan ver
ander nie.
Dit het my laat dink hoeveel tyd Graan SA spandeer om die omge
wing te probeer verander en hoeveel tyd daaraan afgestaan word
om produsente te ondersteun om te oorleef en te floreer in die
bestaande omgewing.
Van ons senior bestuur het onlangs oorsese kongresse oor hul
vakgebied bygewoon en het met groot opgewondenheid terugge
kom. Een boodskap waaroor almal besonder duidelik is, is: Terwyl
Suid-Afrika met interne sake (en politiek) besig is, is die res van die
landbouwêreld besig om aan te pas by veranderinge in hul omge
wings. Daar word aanpassings gemaak na aanleiding van die invloed
wat die nuwe handelsoorlog tussen die VSA en China vir ander in
hou. Suid-Afrika se produsente sal nie net die oog op die plaaslike
politieke bal kan hou nie, maar sal ook moet dophou wat in die res
van die wêreld gebeur. Ons sal aanpassings moet maak.
Ek het weer tot die besef gekom dat ons as produsente die mini
mum impak op die omgewing het en relatief min kan doen om dit
te verbeter. Die fokus moet eerder wees op hoe om te oorleef en te
floreer binne die omgewing waarin ons graan produseer. Die huidige
onsekerhede in ons land word deur twee besonder sterk emosies
gedryf: Vrees en woede.
Dít is twee byna onversoenbare emosies in enige vergadering.
Daar is dié wat vrees oor al die onsekerhede ten opsigte van vei
ligheid en wat met hul plase gaan gebeur; en dan is daar dié met
woede oor die verlede en frustrasies omdat hulle nie uit die greep
van armoede kan kom nie. Diegene met antwoorde vir die situasie is
regtig min. Ek soek nog na hulle.
Tog het daar weer iewers tussen al die lawaai ‘n greintjie hoop op
gevlam. Die Presidensie is betreklik geïnteresseerd daarin om ‘n
landbouplan te sien – iets soortgelyk aan wat die motorbedryf ‘n
klompie jare gelede opgestel en geïmplementeer het. Dáár was nou
‘n vennootskap wat baie vrugte vir die Suid-Afrikaanse ekonomie
opgelewer het.
Ek hoop net dat ons landbouleiers nie in die proses met mekaar
gaan besig raak nie. Dit is tyd vir samewerking en vorentoe stap – as
ons die kans kry.
Om aan te pas
by veranderinge
Jannie de Villiers,
HUB/CEO
“
Terwyl Suid-Afrika
met interne sake
(en politiek) besig
is, is die res van die
landbouwêreld besig
om aan te pas by
veranderinge in hul
omgewings.
“
standpunt
point of view
Graan SA
September 2018