February 2014
EP NEL, VRYSTAATSE DEPARTEMENT VAN ONDERWYS EN PIETMAN BOTHA, SA GRAAN/GRAIN MEDEWERKER
Landbou was in 1652 een van die redes hoekom Jan van Riebeeck in die Kaap voet aan wal gesit het. Vandag, 362 jaar later, is landbou in Suid-Afrika een van die belangrike hoekstene van die Suid-Afrikaanse ekonomie en voorsien die landboubedryf in baie mense se behoeftes.
Met ‘n bevolking wat toeneem, neem die vraag na kos ook toe en moet meer met minder geproduseer word. Hierdie toename in die vraag na voedsel en landbouprodukte en die tegnologiese ontwikkeling op landbou- en nywerheidsgebied stel al groterwordende eise aan die landbougemeenskap.
Landbouverbouing en verwerkingsmetodes pas by die dag aan, nuwe masjiene word ingespan, verbouingspraktyke word geïntegreer en geïntensiveer en die verbruikers stel hoër eise aan die landbouprodukte. Daar word verder vereis dat landbou “groener” moet word – meer produkte moet dus met minder hulpbronne geproduseer word en terselfdertyd word daar verwag dat produksie volhoubaar moet wees. Nuwe tegnologie, soos byvoorbeeld geneties gemanipuleerde kultivars en presisieboerdery sal hul rol moet speel om te sorg dat genoeg geproduseer word om aan die groeiende wêreldbevolking en vraag te voldoen.
Om hierdie uitdagings die hoof te bied, is goed opgeleide mense en navorsers ‘n voorvereiste. Dit is hier waar landbouskole in Suid-Afrika asook wêreldwyd ‘n rol speel.
Dit is belangrik dat landbouleerders van jongs af moet verstaan dat hulle belangrik is en ‘n waardevolle rol het om te vervul. Daarom leer hulle van vroeg af dat:
Landbouskole in vennootskap met die privaat sektor moet verder sorg dat:
Die waarde van sekondêre landbou-onderrig is al 100 jaar gelede in 1914 met die ontstaan van Weston Agricultural College by Mooirivier in KwaZulu-Natal in Suid-Afrika erken. Die behoefte vir soortgelyke skole in ander provinsies het veroorsaak dat daar op die oomblik in elke provinsie ‘n landbouskool is wat die unieke klimaat en hulpbronsamestelling van die spesifieke omgewing verteenwoordig. Landbouskole het ook met ander skole geïntegreer om sodoende groter leergeleenthede en vakkeuses aan leerders te bied.
Die vereistes vir landbou-opleiding het al hoe hoër geword en daarom kan die bydrae van landbou-onderwys op sekondêre vlak nie misken word nie. Landbou-onderwys het nie altyd ‘n maklike paadjie gestap nie en is soms deur burokratiese rompslomp en die gebrek aan erkenning gerem. Tog het landbouskole deur die jare heen menigte landbouers opgelei wat op landbougebied- en/of professionele gebied hul merk maak en gemaak het. Akademie is egter nie die enigste aspek van belang nie, maar ook die totale ontwikkeling van die kind. Leerders word ook aan sport en kultuur blootgestel en menige sportmanne is al op nasionale vlak opgelewer.
Daar bestaan ‘n persepsie dat landbouskole in Suid-Afrika nie werklik ‘n bydrae lewer nie en dat ‘n leerder beter af is in ‘n gewone hoërskool as in ‘n landbouskool. Hierdie persepsie is ver van die waarheid en landbouhoërskole bied dieselfde en in sommige gevalle meer, as gewone hoërskole vir leerders aan.
Landbouhoërskole bied onder andere:
Landbou en die produksie van voedsel en vesel word in drie verskillende vakke aan leerders in die Verdere Onderrig en Opleiding (VOO) in Gr 10 tot Gr 12 bekend gestel: Leerders wat ‘n landboustudierigting volg, neem gewoonlik ook twee van die drie volgende vakke, naamlik:
Landbouwetenskap behels ‘n studie van die verwantskap tussen grond, plante en diere in die produksie en prosessering van voedsel, vesel, brandstof en ander landboukommoditeite wat ‘n ekonomiese, estetiese en kulturele waarde het.
Dit sluit die studie in van:
Landboubestuurspraktyke behels ‘n studie en toepassing van produksie, ekonomiese en bestuursbeginsels wat in die verbouing, transformasie en bemarking van voedsel en ander landbouprodukte gebruik word. Hierdie beginsels word gebruik om waarde tot landbouprodukte te voeg sodat die produkte ekonomiese, estetiese, sosiale en kulturele waarde het. Die doel van die vak is om leerders te voorsien van ‘n goeie prakties-georiënteerde basis wat beide die teoretiese en praktiese vaardighede integreer.
In hierdie vak kry leerders onderrig in die volgende:
In landboutegnologie fokus die opleiding op tegnologie wat in die landbou gebruik word. Die vak dek hoe prosesse, gereedskap, toerusting, strukture en vaardighede deur produsente benut word.
Leerders kry hier blootstelling aan:
Benewens die vakkundige kennis en inligting wat leerders ontvang, word baie ander praktiese kursusse ook by skole aangebied soos byvoorbeeld:
Die kursusse word ter ondersteuning vir leerders aangebied om te verseker dat hulle die wêreld van werk met erkende sertifikate kan betree, wat aan hulle beter werksgeleenthede kan bied.
Suid-Afrikaanse landbou is verder verdeel in ‘n vooruitstrewende kommersiële landbousektor aan die een kant en ‘n opkomende landbousektor. Beide hierdie sektore moet voortdurend ontwikkel word en landbou-opleiding kan die verdeeldheid help regstel, maar terselfdertyd ook help dat Suid-Afrika mededingend met die res van die wêreld kan bly. In hierdie opsig het sekondêre en tersiêre opleidingsinstansies ‘n groot taak om studente op te lei wat oor die nodige kennis en vaardighede beskik om hul plek in die ontwikkeling van landbou in Suid-Afrika vol te staan.
Indien jy meer omtrent landbouskoolonderrig wil weet, kan jy die Suid-Afrikaanse Landbouonderwys Vereniging (SALOV) se webtuiste besoek by www.SAATA.co.za of kontak die SALOV-voorsitter by 083 556 5947.
Publication: February 2014
Section: Other Articles