Background Image
Previous Page  70 / 116 Next Page
Basic version Information
Show Menu
Previous Page 70 / 116 Next Page
Page Background

Maart 2017

68

FOKUS

Onkruidbeheer op wintergrane

Mini-

Interessanthede uit die studie

In die volgende paar grafieke gaan ons ‘n paar tendense bestudeer.

Soos reeds genoem, was die saadbank die hoogste in die mono-

kultuurstelsel. Kyk ons egter na stelsel B, wat beter gevaar het en

waar kanola in een uit die vier jaar ingesluit is, kan die effek van

die opbou in die saadbankgetalle met agtereenvolgende jare se

koringverbouing, duidelik gesien word (

Grafiek 1

).

Vir elke agtereenvolgende jaar wat koring geplant is, bou die telling

op en word dan met die kanola-jaar weer afgebring. In hierdie stel-

sel is dit van belang dat daar van ‘n triasien-tolerante (TT)

kanolakultivar gebruik gemaak word, want dit bied ander chemiese

beheeropsies.

‘n Mens boet egter opbrengspotensiaal in deur van die TT-tipe

kultivar gebruik te maak. Wanneer jy na die koringopbrengs in hierdie

stelsel kyk, verlaag die gemiddelde opbrengs met elke jaar wat

koring op mekaar volg. Van jaar een na jaar twee val die opbrengs

gemiddeld 250 kg/ha en van jaar twee na jaar drie met ‘n verdere

300 kg/ha.

Grafiek 2

dui die gemiddelde raaigrastellings in drie van die vier

weidings/kontantgewaskombinasies aan. Uit die grafiek is dit

duidelik dat die saadbankgetalle na die medic-jaar laag is en dan

weer optel na die koring-jaar.

Raaigras hou van versteuring van die grond en haat kompetisie.

Die voordeel van die peulgewasweidings is dat dit vanself her-

vestig en daar dus in daardie jaar geen versteuring van die grond

plaasvind nie. Die raaigras wat wel ontkiem, word effektief gedu-

rende die seisoen beheer.

Stelsel G se opeenvolging van gewasse toon duidelik die voordele

van verskillende wisselgewasse, min versteuring en alternatiewe

chemie in

Grafiek 3

.

Ter afsluiting

Wisselbou werk, want minimale versteuring soos in die weidings-

fase is ook beter as in die gewasse waar daar nog van tandplanters

(

no-till

) gebruik gemaak word. Ons is op hierdie stadium nog in

staat om die geveg met raaigras binne die produksieseisoen te wen,

maar die eintlike vraag is of ons die oorlog wen...En hier is die ant-

woord kortom: Nee.

Sodra raaigras weerstand teen een chemiese tipe ontwikkel, volg

weerstand teen ander tipes vinnig daarop. Nuwe chemie is daar

nie, die laaste nuwe chemiese metode van werking is in die 1980’s

ontwikkel en sedertdien steun ons op dit wat ons beskikbaar het.

Die antwoord lê in ‘n nuwe denkwyse. Ons sal nie net op chemie

kan staatmaak nie. As ons wil vóór bly in die beheer van raaigras, sal

die volgende aspekte in die toekoms aandag moet kry:

Die oorbeweeg na geenbewerking (

zero-till

) met skyfplanters om

so min as moontlik versteuring van die grond te bewerkstellig.

Daarmee saam, nouer rywydtes om beter kompetisie tussen

gewas en onkruid te bied.

Die plant van moontlike dekgewasse, om ook te dien as “smoor-

gewasse” om probleme aan te spreek.

Die implementering van ‘n meer buigsame wisselboustelsel.

Kontak dr Johann Stauss by

johannst@elsenburg.com

vir meer

navrae hieroor.

Grafiek 1: Raaigrassaadbanktellings – Stelsel B. Die opbou van die

raaigrassaadbank in agtereenvolgende jare van koringproduksie en

die effek van ‘n enkel jaar kanola. Die letters dui die gewasvolgorde

aan, met C = kanola en K = koring. Die laaste letter in die reeks dui

die gewas wat verbou is, aan.

Grafiek 3: Raaigrassaadbankgetalle – Stelsel G. Die opbou van die

raaigrassaadbank in die weiding/kontantgewasstelsel G. Die letters

dui die gewasvolgorde aan, met M = medics, C = kanola, s = soutbos en

K = koring. Die laaste letter in die reeks dui die gewas wat verbou is, aan.

Grafiek 2: Raaigrassaadbanktellings – Stelsels E, F en H. Die opbou van

die raaigrassaadbank in die weiding/kontantgewasstelsels E, F en H.

Die letters dui die gewasvolgorde aan, met M = medics, c = klawer,

s = soutbos en K = koring. Die laaste letter in die reeks dui die gewas

wat verbou is, aan.

Raaigras-dinamika in Swartland