6 / 44
4
d
ie jaar het uitgeloop. Rekordoeste in die noorde en ‘n
droogteramp in die suide. Dan is daar ook ‘n hoogs
emosionele vlaag van plaasmoorde wat almal ontstig.
Die leierskap gaan weer en weer deur al die hoogte-
en laagtepunte van die jaar. Almal sug diep. Dalk is dit
met dankbaarheid dat die jaar verby is of sommer net
‘n sug van: “Hoe nou vorentoe?”
Die graanbedryf se leiers gaan dié Desember iewers langs die see
of onder ‘n Bosveldboom of hoog op in die berge díép moet gaan
delf na oplossings vir 2018. As die landboutoestande gunstig is,
maak dit alle steiltes meer draaglik, maar dit moet darem ook ‘n by-
drae lewer om die bankbalanse weer te herstel.
Hier teen die einde van die jaar het ons ‘n uitstekende ligpuntjie
gekry vanuit ‘n oord waaruit ‘n mens dit nie sommer verwag het
nie. Die Portefeuljekomitee vir Landbou, Bosbou en Visserye het
Graan SA genooi om hulle te gaan inlig oor die komende somer-
seisoen en wat die gereedheidstatus vir die vernietigende kom-
mandowurm wat verlede jaar hier kop uitgesteek het, is.
Wat nuut was, was nie net dat albei ons Ministers (Zokwana en Cele)
teenwoordig was nie, maar dat die voorsitter van die portefeulje-
komitee Graan SA versoek het om die komitee jaarliks te gaan inlig,
want dan sal hulle werklik weet wat daar buite aangaan.
Dit is met so ‘n stekie oorgedra – asof hul eie mense dit nie na
behore doen nie. Sy het ook verneem na die verslag oor die droogte
wat ek verlede jaar by die komitee voorgehou het en Graan SA se
hele strategie rakende die hektare wat ons weens die mynaktiwi-
teite in Mpumalanga verloor en weer suksesvol in die Oos-Kaap en
KwaZulu-Natal vestig.
Dit is hierdie tipe vertroue tussen die besluitnemers in ons land
en die landbousektor waaroor ons vir jare al droom en aan werk.
Ons kon ook rapporteer oor die samewerking met die Departement
wat kommandowurms betref. Dit gee my moed dat al die pogings
van ons kant af nie sommer net by die agterdeur van die Parlement
uitgewaai het nie.
Nog ‘n vars briesie so voor die hittegolwe van Januarie en Februarie
ons oorval, was die uitkoms van die Agri SA Kongres. Nie soseer
die inhoud daarvan nie, maar al die veranderinge wat goedgekeur
is. Daar is nuwe leiers vir die volgende tydvak verkies en die
bestuurstruktuur is verander na ‘n struktuur soortgelyk aan dié
van ‘n maatskappy (dus met ‘n direksie).
Ons het ook alreeds vroeër melding gemaak van die nuwe kundig-
heid wat bekom is om die organisasie beter te posisioneer vir dít
wat voorlê. Heelwat van ons besighede in en rondom landbou het
ook nader gestaan (korporatiewe lede) om aan te dui waar hulle sen-
timent lê as dit gaan oor verskille met die staat in fundamentele sake
soos eiendomsbesit. Dit is regtig verblydend.
Ek het egter ‘n klompie jare gelede tydens die Bosoorlog en selfs
in die raadsale van ons land, geleer dat as die skote klap, nie almal
wat rondom jou staan noodwendig vorentoe hardloop nie. Derhalwe
hoop ek maar net dat dit nie in dié geval so sal wees nie. Ons het
almal se hulp en ondersteuning nodig vir dít wat voorlê. Sterkte aan
Dan Kriek en die nuwe leierskap!
Ek wil die jaar afsluit deur vir oom Boris Kaplan (Tiger Brands) te
groet. Hy is gedurende die laaste week van Oktober vanjaar oorlede.
Sy gesig is verewig in die
Mielies/Maize-
tydskrif
se
spotprente van
die negentigerjare as een van die sogenaamde “Fat cats”.
Oom Boris was die
gentleman
tussen die meulenaars, maar ‘n
uiters gedugte onderhandelaar. Hy het die kopers en handelaars op
menige rade (Mielies, Oliesade en Droëbone) verteenwoordig. Ek
het soveel by hom geleer. Hy het die graansektor beslis met onder-
skeiding gedien en in ‘n betreklik beter toestand agtergelaat.
Hoe nou vorentoe?
JANNIE DE VILLIERS,
HUB/CEO
“
Dit is hierdie tipe
vertroue tussen
die besluitnemers
in ons land en die
landbousektor
waaroor ons vir jare
al droom en aan werk.
“
STANDPUNT
POINT OF VIEW
Graan SA
Desember 2017